Μια ιδέα χαμηλοβλεπούσα from Το Υπερεγώ by Διονύσης Φαρμάκης

Του κόσμου τα ρηχά να παίζουν για πάρτη σου,
να σου κεντρίζουν τη μοναξιά και το γινάτι σου.
Πες μου άμοιρε την ευτυχία τη βρήκες
ή σε θωριάζουν της λύπης οι τύχες;

Τριανταρίζεις και θες το βόλεμα σου
εύκολα ξεχνάς ρε μάγκα τη φωτιά σου.
Υποταγμένος εντελώς τραβάς δρόμο για αλλού
σου πήρανε φαλάγκι την καύλα και το νου.

Σε τούτο εδώ το αλισβερίσι
πως να 'μαστε καλά κι αγαπημένα;
εμένα προ πολλού η τύχη με 'χει φτύσει
και συ συνήθισες να τρως από τα λερωμένα.

Δε με ‘πολόγισες ζωή
και εξακριβώνω όσα με σθένος πολεμούσα.
Κρατάω καβάτζα τελευταία σαν ανάσα πικρή
Για μια ιδέα μόνο χαμηλοβλεπούσα.

Άραγε τραβάς για τα μεγάλα λιβάδια;
Είναι η ζωή σου τραγικά άδεια...
Ποιον θα ανταμώσεις να σου λύσει τα μάγια;
Προτού σε πάρουν της θλίψης τα σκάγια.

• Acoustic
• Experimental
• Rock
• trip hop
• ελληνοφωνο ροκ
• Pireas