Cicha nič from TAM by Leibonik
Tracklist
| 6. | Cicha nič | 3:25 |
Lyrics
То марозам глеба стыне, то цячэ ізноў адліга,
Неба шэрае, а снег брудны з плямамі індыга.
"Гэты быў нялёгкі год", "Гэтым разам год за дзесяць" –
Шчыра кажучы задрала гэта зноўку чуць, аж бесіць!
Па калечнасці жыцця мы абнавілі нарматывы,
Хаця дзе навогул год, што для ўсіх бы быў шчаслівы?
Але трэба ўсё ж прызнаць, гэты год быў як клаака.
Што клаака – проста жопа! Што там жопа – проста срака!
Крок за крокам, дзень за днём мне на плечы цісне стома –
Першы год жыцця здалёку, першы год жыцця не дома,
Год паўнюткі самых розных "першых і апошніх разаў",
Год засохшых парасткаў, год праросшых метастазаў.
“Вецер ў полі закружыў”, так што хоць лабатамія,
Па тэсцікулах ментальна прыляцела – мама мія!
Ладна, гендэрных метафар можна было менш рабіць,
Але што ў каго баліць, той пра тое і нудзіць.
А баліць мне шмат за што, дзе я корч быў і слабак
за кіеўскіх сяброў, якім ў лютым напісаў "ты як",
І цягам году не званіў, быццам правялі мяжу,
Глядзеў толькі, хто ёсць анлайн – быцам што я ім скажу?
Больш баліць за тых, каму не "якнуў" летась нават так,
І мы як соль, што па ўсім свеце з неба раскідаў чумак,
За тых хто з'ехаў за мяжу і шукае новы дом,
І больш не вернецца назад – дзень добры, барев дзэс, шалом.
Баліць за Саню Сідарэнка, з кім у Графіці ліў пот,
У Сані нарадзіўся сын, а Саня сеў на 8 год.
Балюча за лексічную метамарфозу слова "буча" –
Кплівенькі размоўны слэнг, які цяпер гучыць балюча.
Але ёсць яшчэ агенчык, што падаграе планету,
Мой настрой святочным робяць не прагнозы гідрамету.
Як у самай найбанальнай меладраме з Галівуду,
Я сяджу як Джулі Робертс і упарта прагну цуду.
Мая вера ў цуды закалілася ў катлаване
На нянавісці, любові, крыўдзе, болю і каханні.
Хай ўсё дома будзе добра, хай зацягваюцца раны,
Помсты й доўгай памяці аб тых, чыі парвалі планы.
Хай апошнія танцоры танчаць недзе па-над Cожам.
Не загоіцца, дык дай бо мо хаця б прывыкнуць зможам.
Бі, пакуль ёсць сілы біць! Грэй, каб маразы не з’елі!
Хай баліць, пакуль баліцца! Плач, пакуль ёсць слёзы ў целе!
Тиха ніч, свята ніч!
Ясність б'є від зірниць
У свята вельмі просты склад, простыя інгрыдыенты.
гэта дзеці, што ў цяпле распакоўваюць прэзенты,
Свята гэта не баяцца, што пагрукаюць у дзверы,
Каб патэльняй катаваць за бел-чырвоныя шпалеры.
Свята не катраляваць у што абуты ногі,
Каб хутчэй быць ў бомбасховішчы пад гук паветранай трывогі.
За вакном ўсё спакойна, як перад адлігай ціша,
А з левабярэжжа сябра мне галасавуху піша:
Каб Каляды падвасэліць і мяне павіншаваць,
Ён спявае ціха-ціха, бо “відбій та брати сплять”.
Тиха ніч, свята ніч!
Ясність б'є від зірниць.
Дитинонька Пресвята,
Така ясна, мов зоря
