Zoroastres from Aionia Epistrofi by Nowruz

Κάποτε κάθισε πλάι στον πατέρα του.
Όταν ακόμα φλέγοταν τα σωθικά του, χαλί στα πόδια του στρωμένος ο κόσμος. Κι αυτός βασιλιάς των ονείρων του, έτοιμος να γευτεί τα πάντα.
Όσο αυτή η πηγή ζέσταινε την καρδιά του, δε χωρούσε αμφιβολία.

Υπήρχαν βέβαια φωνές που αμφισβητούσαν τη βασιλεία του.
Μα αυτός δεν ήταν σαν τους άλλους βασιλιάδες, σκοπός του ήταν η Παγκόσμια Αρμονία.
Και αν γύρω του άκουγε φωνές φοβισμένες, πεποιθήσεις που άλλοτε εκφραζόντουσαν με μίσος, άλλοτε με κρυφή φιλαρέσκεια, απόψεις που αποπλανούσαν τη μικρή κοινωνία της γειτονιάς του, και σύντομα εισχωρούσαν στο στόμα των αγνών φίλων του
Όσο αυτή η φλόγα έκαιγε, αυτός ήξερε
Πως μόλις κάποιος καταλάβαινε το σχέδιο του, θα συμφιλιωνόταν μαζί του, το δίχως άλλο
Καθώς όλες οι δυνάμεις της φύσης ήταν υποταγμένες σε αυτόν, ή μήπως αυτός σε εκείνες.

Ήταν περίπου 12 ετών όταν πάσχιζε να λύσει το μυστήριο του θανάτου.
Δε μπορεί ένα σύμπαν που άκουγε τόσο καθαρά τις προσταγές της καρδιάς του να του επιφύλασσε ένα τόσο ζοφερό μέλλον.
Έβαλε κάτω όλα τα μαθηματικά που ήξερε... και κάποια στιγμή να’ τη η λύση.

Φώναξε τον πατέρα του που του μάθαινε όλα τα μυστήρια του σύμπαντος για να του αποκαλύψει περήφανος το μεγάλο μυστικό.
«Αν ο κόσμος πατέρα είναι πεπερασμένος και ο χρόνος άπειρος... τότε θα ζήσουμε άπειρες ζωές, και μάλιστα αυτήν ακριβώς την στιγμή που ζούμε τώρα.. άπειρες φορές και αυτήν.»

• World
• byzantine music
• concept album
• ottoman music
• persian music
• rebetiko
• Thessaloniki